Segregacja odpadów to nie tylko moda czy potrzeba chwili. To konieczność wynikająca z prawa. A wymogi w tym zakresie są bardzo wysokie: uzyskanie 55-procentowego poziomu recyklingu całego strumienia odpadów już za ten rok. Za pięć lat będziemy musieli przekazać do recyklingu aż 70% odpadów opakowaniowych (z tworzyw sztucznych, metali, szkła i papieru)! W przeciwnym razie grożą gminom kary. Selektywne zbieranie odpadów ma także sens: zebrane przez szczecinian odpady trafiają do lokalnych zakładów ich zagospodarowania. Mieszkańcy mają zatem pewność, że praca, którą wkładają w segregację odpadów w swoich domach, nie idzie na marne, gdyż odpady te zostaną odpowiednio przetworzone i poddane recyklingowi.

Obieg zamknięty jest w naszych rękach

Rodzi się pytanie, czy potrafimy prawidłowo segregować  odpady „u źródła”. Wydaje się nam, że wszystko w tym zakresie już wiemy, ale gdy teoria musi znaleźć upust w praktyce, bywa różnie. Jeśli chcemy prawidłowo segregować odpady, nie poprzestawajmy jedynie na odwoływaniu się do własnej intuicji i przemyśleń. Segregacja odpadów ma sporo meandrów, które musimy zgłębić przez systematyczną edukację, a nie… spontaniczną dedukcję. W sukurs naszym odpadowym dylematom przyjdą z pewnością materiały, które na bieżąco przygotowujemy dla naszych mieszkańców. Są to poradniki, artykuły, spoty edukacyjne, ulotki i plakaty, ale też wyszukiwarka odpadów czy media społecznościowe. Pomyłki w segregacji będą się zdarzały. W końcu nie myli się tylko ten, kto nic nie robi. Ale jeśli zastanawiamy się, jak uniknąć błędów, i jesteśmy otwarci na edukacyjny przekaz, to znak, że w obszarze selektywnego zbierania odpadów będziemy coraz lepsi.

Instalacja czeka!

Jak wspomniano wyżej, istotnymi ogniwami w całym systemie gospodarki odpadami są zakłady przetwarzania odpadów. Zazwyczaj to kilka instalacji: sortownia, kompostownia, zakład termicznego przekształcania i składowisko. Oczywiście, każda z nich pełni zupełnie inne funkcje, a w związku z tym może działać odrębnie od innych instalacji.
Do sortowni trafiają przede wszystkim odpady zmieszane oraz pochodzące z selektywnego zbierania. Tam są doczyszczane i dzielone na jeszcze więcej frakcji w porównaniu do podziału dokonywanego w naszych domach. Przykładowo, jeśli w żółtym pojemniku zbieramy łącznie tworzywa sztuczne, metale , to w sortowni nie tylko nastąpi rozdział tych surowców na osobne frakcje, ale dodatkowo same tworzywa sztuczne będą rozsortowane na poszczególne rodzaje plastiku, nawet z podziałem na kolory, metale – na żelazne i nieżelazne itd. Dopiero tak posortowane odpady mogą zostać przekazane do zakładów zajmujących się ich recyklingiem.
Do kompostowni trafią bioodpady, z których następnie powstanie kompost 
Odpady, które nie nadają się do dalszego przetworzenia, trafiają albo do termicznej ich utylizacji (wówczas można z nich jeszcze odzyskać energię) lub – w ostateczności – na składowisko. Ale nawet z tej „hałdy” odpadów można jeszcze coś uzyskać: składowisko zaopatrzone w odpowiednią instalację do odprowadzania zbierającego się w pryzmie biogazu może wytwarzać z niego również energię.

Recykling na miarę potrzeb

Poszczególne rodzaje odpadów są odbierane z sortowni przez recyklerów, czyli podmioty zajmujące się przetwarzaniem tych odpadów na nowe produkty lub materiały czy substancje, z których powstaną nowe produkty. Przykładowo, makulatura trafi do papierni, a w wyniku zachodzących tam procesów powstaną nowe zeszyty, papier toaletowy czy wytłoczki na jajka. Z kolei stłuczka szklana zostanie przekazana do huty szkła, gdzie po przetopieniu wytworzy się z niej nowe butelki czy słoiki. Podobnie jest z metalami, które trafiają do hut. Wielkie możliwości daje też recykling tworzyw sztucznych. Powstają z nich nowe butelki PET, meble ogrodowe, rury, a nawet polarowe bluzy czy czapki. Gotowych produktów czy półproduktów (granulaty, płatki) pochodzących z ponownego przetworzenia plastiku jest tak dużo, że nie sposób wszystkich wymienić. Istotne jest jednak to, że proces recyklingu pozwala zaoszczędzić surowce naturalne, których potrzebowalibyśmy do wytworzenia nowych produktów. Dzięki selektywnemu zbieraniu „u źródła”, a następnie właściwemu przetworzeniu, z surowców powstają nowe przedmioty, bez konieczności pozyskiwania np. drewna, piasku czy ropy naftowej.

Do koszyka i do domu!

Gotowe produkty z recyklingu trafiają znów na sklepowe półki, a my, robiąc zakupy, ponownie zabieramy je do naszych domów. W ten sposób zamyka się cały cykl życia odpadów – od jego powstania, gdy wylądują w naszym koszu, aż po nadanie im rangi pełnowartościowych towarów. Warto o tym pamiętać, gdy będziemy sięgali w sklepie po różne produkty, a następnie dokonywali prawidłowej segregacji odpadów. To od nas m.in. zależy, czy dany surowiec zyska „nowe życie”.